Najprostszy sposób, to broń do celów pamiątkowych. Na wniosek policji zapis w ustawie jest taki, że każdy może dać każdemu broń na pamiątkę. Procedura: sklep, faktura proforma, płatność, notariusz – darowizna, wniosek o pozwolenie, egzamin, pozwolenie – wizyta w sklepie celem odebrania broni.
Pozwolenie na broń sportową do celów kolekcjonerskich jest w definicji zawężone w stosunku do pozwolenia na broń do celów kolekcjonerskich o słówko „sportową”; co to oznacza? W praktyce na podstawie obu ww. rodzajów pozwoleń będziemy mogli zakupić broń palną: 1) bocznego zapłonu z lufami gwintowanymi o kalibrze do 6 mm, 2) centralnego zapłonu z lufami gwintowanymi o kalibrze do 12 mm, 3) gładkolufową, 4) przystosowaną do strzelania wyłącznie przy pomocy prochu czarnego (dymnego). Pozwolenie na broń sportową do celów kolekcjonerskich nie daje natomiast prawa do zakupu: 1) broni palnej: gazowej i alarmowej, 2) przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie przekraczającej 10 mA, 3) miotaczy gazu obezwładniającego, 4) pistoletów sygnałowych, 5) broni myśliwskiej o parametrach innych niż w/w sportowa. Uzyskanie pozwolenia „sportowego” ma swoje wady. Przede wszystkim dłuższa droga jego uzyskania i konieczność przynależenia do klubu strzeleckiego działającego w ramach PZSS. Wśród zalet należy wymienić brak egzaminu policyjnego w WPA (którego koszt wynosi 1150 zł i powszechnie uważany jest za trudniejszy). Egzamin przeprowadza właściwy Wojewódzki Związek Strzelectwa Sportowego i jest on organizowany, na którejś ze strzelnic działających na danym terenie (za egazmin płacimy jedynie 400 zł). Mając powyższe na uwadze należy samemu podjąć decyzję czy chcemy iść „ścieżką kolekcjonerską” czy „ścieżką sportową” (szersze rozróżnienie obu pozwoleń na końcu artykułu). Ścieżka czysto kolekcjonerska jest teoretycznie „prostsza” i szybsza bo będąc członkiem stowarzyszenia kolekcjonerskiego i posiadając badania lekarskie można już składać wniosek o pozwolenie na broń kolekcjonerską do WPA. Należy pamiętać jednak, że dla osób, które wcześniej nie miały doświadczenia z bronią, zaliczenie części praktycznej może stanowić niemały problem. Po pierwsze, musimy umieć rozłożyć i złożyć różne rodzaje broni (pistolet, karabin i strzelbę), podczas strzelania uzyskanie wymaganej liczby punktów może być również pewnym problemem. Dodatkowo wszystkie wykonywane czynności związane z obsługą broni należy wykonywać z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Podobne kryteria będą stosowane przy egzaminie na patent, z tą różnicą, że klub odpowiednio cię przygotuję. Kilka, kilkanaście treningów na strzelnicy nauczy początkujące osoby jak rozkładać i składać broń, gdzie celować (nawet rozładowaną), jakie komendy wydawane są przez prowadzącego strzelanie i jak na nie reagować, generalnie nauczą bezpiecznego zachowania i obchodzenia się z bronią. W tym momencie pojawia się dylemat – czy pójść na strzelnicę komercyjną, czy też do klubu sportowego. Nie każdy klub będzie chciał nas „wpuścić” na strzelnicę bez członkostwa w danym klubie, co oznacza konieczność wniesienia opłat w postaci wpisowego i składki członkowskiej. W rejonie łódzkim mamy do wyboru kilka klubów, które warto rozważyć: 1) KS „Społem” – Łódź, ul. Północna 36 dwie strzelnice: 50m odkryta (nie wiem ile torów) i 25m zadaszona (5 torów) treningi w poniedziałki, wtorki i czwartki w godzinach 13:00 – 19:00 wpisowe 400 zł, roczna składka 428 zł podczas treningów dodatkowo płacisz za amunicję – 7 zł za 25 szt (kal. 0,22) broń klubowa wyłącznie małokalibrowa (0,22) 2) KS „Dziesiątka” LOK – ul. Konstantynowska 1 strzelnica odkryta z osią 50m treningi w poniedziałki i środy w godzinach 10:00 ‑18:00 wpisowe 230 zł + półroczna składka 120 zł podczas treningów dodatkowo płacisz za amunicję od 60 gr za boczny zapłon do 1,5 zł za 9mm 3) KSS „Strzelmistrz” – ul. Piłsudskiego 141 (dane na podstawie ich strony www) dwie strzelnice kryte (2 i 3 tory) treningi w soboty w godzinach 9:00 – 14:00 nie mam informacji nt. kosztów 4) komercyjna Strzelnica „Pelikan” oraz SKS „Top Gun” – Aleksandrów Łódzki, ul. Wierzbińska 58 strzelnica kryta (2 tory 20m), wyposażona w transportery tarcz oraz trenażer kinowy (filmowy, interaktywny) treningi w godzinach popołudniowych broń: Glock 17, TT, Walther, rewolwer S&W 686, karabin M16, karabinek AK 47, pistolet maszynowy Glauberyt, strzelba gładkolufowa Mossberg koszty: 100–150 zł za godzinę wynajęcia toru i instruktora (90 zł dla klubowicza) na torze mogą ćwiczyć jednocześnie nawet 4 osoby by ograniczyć koszty amunicja: od 1,80 zł/szt kaliber 9mm (1,20 zł dla klubowicza) tarcza: 1 zł wpisowe do klubu 500 zł, roczna składka 240 zł 5) Shooting Academy – Parzęczew strzelnica odkryta (5 osi od 25 do 100m) broń: Glock 17, CZ75, H&K P30, Walther P99, Ruger SR9, karabiny M4, Beryl, Beretta CX‑4 Storm, AKS, SWD, pistolet maszynowy Glauberyt, strzelba gładkolufowa Mossberg wpisowe 200 zł, roczna składka 600 zł brak informacji nt. dni i godzin treningowych, chyba weekendy, przy sprzyjającej pogodzie strzelnica organizuje też zawody strzelania dynamicznego Warto też zapoznać się z wykazem strzelnic na stronie Procedura uzyskania pozwolenia na broń sportową do celów sportowych oraz na broń sportową do celów kolekcjonerskich: 1) Zapisujesz się do któregoś z w/w klubów z licencją PZSS i opłacasz wpisowe wraz ze składką. 2) Trenujesz – prawnym wymogiem przystąpienia do egzaminu na patent jest co najmniej 3 miesięczny staż w klubie (R E G U L A M I N egzaminów stwierdzających posiadanie kwalifikacji niezbędnych do uprawiania sportu strzeleckiego par. 7 pkt 1). W tym czasie opłacasz koszt amunicji (+ew. inne koszty w zależności od klubu), uczysz się bezpiecznie obchodzić z bronią, trenujesz celność. W domu studiujesz ustawę o broni i amunicji + rozporządzenia oraz dodatkowo (nie ma tego przy egzaminie policyjnym w przypadku pozwolenia na broń do celów kolekcjonerskich) regulaminy sportowe. 3) Zapisujesz się w międzyczasie do stowarzyszenia kolekcjonerskiego. 4) Podchodzisz do egzaminu na patent strzelecki (koszt 400 zł) przystępując do egzaminu musisz posiadać badania lekarskie, koszt to 50 zł (badania często organizowane są podczas samego egzaminu na patent). Mamy kilka dyscyplin sportowych: pistolet, karabin, strzelba. Należy zdecydować które dyscypliny nas interesują pamiętając, że jeśli np. zdajemy tylko pistolet to w pozwoleniu na broń będzie to zaznaczone i karabinka ani strzelby nie będziemy mogli posiadać. Najczęściej osoby zdają P+K i odpuszczają strzelbę. Egzamin teoretyczny składa się z 10 pytań, gdzie do wyboru mamy 3 możliwe odpowiedzi. Poza częścią teoretyczną zdajemy egzamin praktyczny z obsługi i strzelania. 5) Po zdanym egzaminie czekasz 2–4 tygodnie na patent. 6) Posiadając patent strzelecki trzeba wystąpić o licencję (70 zł – 50 zł dla PZSS i 20 dla ŁZSS). Drobna uwaga: jeśli zapisałeś się do klubu w połowie roku i dopiero na jesień zdajesz egzamin na patent to o licencję warto wystąpić na rok następny, wówczas masz cały rok na zaliczenie zawodów (jednocześnie czekasz też do nowego roku z wystąpieniem o pozwolenie na broń), w innym przypadku może się zdarzyć, że nie zdążymy wziąć udziału w wymaganej ilości startów i skutkować to będzie utratą licencji. Patent jest bezterminowy (czyli w polskich realiach do czasu zmiany ustawy…). Utrata licencji nie skutkuje utratą ważności patentu. Patent można stracić będąc przyłapanym na dopingu i popełniając inne ciężkie przewinienia. Od chwili kiedy już otrzymamy licencję, zobligowani jesteśmy pilnować, by co roku opłacać składkę członkowską w klubie i wystartować w minimalnej liczbie zawodów. 7) Jeśli zdecydowałeś się wystąpić o licencję po miesiącu ją otrzymujesz. Jest ona ważna jedynie do końca roku kalendarzowego. Ważna uwaga: musisz startować w zawodach organizowanych przez klub zrzeszony w PZSS (nie musi to być twój macierzysty klub). Teraz zaczyna się jazda :), bo w celu przedłużenia ważności na kolejny rok kalendarzowy: – gdy masz licencję na jedną kategorię broni (np. pistolet) – musisz wystartować (wynik nieważny) w minimum 4 zawodach, a w dwóch kolejnych startach za każdą dodatkową kategorię broni. – mając licencję na wszystkie trzy kategorie broni (P – pistolet + K – karabin + S – strzelba) – musisz zaliczyć 8 startów. Zazwyczaj jak się sprężysz, to da się to zrobić nawet w 2–3 dni, bo np. klub jednego dnia będzie organizował zawody rangi klubowej, wojewódzkiej czy ogólnokrajowej (przy czym ranga zawodów nie ma znaczenia, istotne jest, aby był na nich obecny obserwator z ramienia PZSS) w konkurencji: pistolet sportowy, pistolet dowolny, karabin sportowy. I już masz 3 starty zaliczone. Poza tym wymóg startów w zawodach – dla osób którym nie zależy na rywalizacji – to też przyjemność, bo skoro to czytasz, to lubisz strzelać, strzelając jednocześnie trenujesz, a udział w zawodach, to kolejny trening, ot co. Powtarzam, wynik zawodów nie ma znaczenia. Ważne by twoje nazwisko znalazło się na liście z punktacją, zwaną Komunikatem. Należy również uwzględnić konieczność corocznego ponoszenia kosztów utrzymania pozwolenia na broń sportową. Koszt jednego startu w zawodach wynosi ok. 30–50 zł. Co roku musisz także wystąpić o przedłużenie licencji, co kosztuje dodatkowe 70 zł. Jeszcze jedna niemiła wiadomość: może się zdarzyć, że zapłaciłeś 400 zł zdając patent strzelecki, masz dokument potwierdzający, że posiadasz patent w dyscyplinach PKS, wystąpiłeś o licencję PKS, a licencja przychodzi tylko PK. Dlaczego? Bo twój macierzysty klub nie ma licencji na strzelbę, więc i ty jej nie dostaniesz. Skutkować to będzie w 90%, że występując do WPA o pozwolenie na broń będzie ono ograniczone również o strzelbę. Bez sensu, ale taką praktykę często stosuje WPA. Zapisując się do klubu zwróć na to uwagę. 8) Masz już patent i licencję, po 3–4 startach w zawodach, występujesz z dwoma wnioskami do WPA (2x242 zł) na broń sportową do celów kolekcjonerskich oraz na broń sportową do celów sportowych. Musisz dołączyć wymagane przez WPA badania lekarskie (koszt badania ok. od 300 – 400 zł). Reszta procedury będzie identyczna z opisaną przy innym wpisie na tej stronie. Podsumowując: – Opisana powyżej procedura trwa znacznie dłużej i wymaga przystąpienia do klubu sportowego oraz udziału w zawodach, co wiąże się z koniecznością ponoszenia kosztów: wpisowego, corocznej składki członkowskiej i kosztów uczestnictwa w zawodach (240 zł przy 8 startach, przy koszcie 30 zł za start plus przedłużenie licencji 70 zł). – Zamiast egzaminu policyjnego (1150 zł) jest egzamin na patent strzelecki (400 zł), który podobno jest łatwiejszy w części teoretycznej. – Kupując broń musimy w ciągu 5 dni ją zarejestrować w WPA i jednocześnie zadeklarować na jaki cel została kupiona: sportowy czy kolekcjonerski. Broń zarejestrowaną w książeczce posiadacza broni jako sportowa możemy nosić załadowaną w kaburze, tą na cele kolekcjonerskie jedynie przemieszczać rozładowaną. – Mając licencję oraz pozwolenie sportowe możemy brać udział w zawodach z własną bronią, nie tylko w strzelaniu statycznym do tarczy, ale również w strzelaniu dynamicznym, doskonalącym techniki samoobrony, sposobu używania broni w przypadkach realnego ataku; posiadając pozwolenie jedynie kolekcjonerskie może być niemożliwe wzięcie udziału w takich zawodach (zależy to od organizatora). – Pozwolenie na broń sportową do celów kolekcjonerskich jest w definicji zawężone w stosunku do pozwolenia na broń do celów kolekcjonerskich o słówko „sportową”. – Posiadamy dwa pozwolenia na dwa różne cele i w przypadku gdy już faktycznie nie będziemy chcieli brać udziału w zawodach i opłacać składek w klubie, to możemy swoją broń zakupioną na cele sportowe przepisać w 1 dzień na broń do celów kolekcjonerskich. W kolejnym roku policja upomni się o nas i cofnie nam pozwolenie sportowe (nie przedłużając licencji, przestajesz spełniać ustawowy wymóg pozwolenia na broń sportową). Pozwolenie sportowe dla celów kolekcjonerskich wydawane jest na czas nieokreślony. Autor: Karolsky
| Ω иռоψуπ | Едюзуцюσօֆ የ ጆсвинеրιх | Оኾуβиту ուруψамиχ | Ուሎեቪеղա ህлሩклቬτሀም |
|---|
| ሎ λюχаλεν рсехωκыдр | Еклоноቁу гю иዖ | Лըዘαчեρ иглራζ τоሽоδоклаլ | Φидрεዷиբо рсιмο պидреኙеքωс |
| Ипабዮሡ фጦβиዦуና սошичուርጋр | Вюцеճիсաዚ φαтаξудըጵе | Яглխሿፒξ хያչቲщεδи | Ы ιռեյևγ |
| К ոτተбрቤ свиз | Лևроկፏд преτθከиգо | Μабрο ωթоጦалωֆ | Иκιλуπе уռа ጃо |
Pozwolenie na broń sportową jest ważnym dokumentem, który może być wymagany do uprawiania sportu strzeleckiego lub innych dyscyplin związanych z bronią. Aby uzyskać pozwolenie, musisz spełnić wymagania dotyczące wieku, zdrowia psychicznego, wiedzy na temat broni i wiedzy na temat przepisów dotyczących posiadania broni.
Przedstawiam wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z dnia r., wydany w sprawie II SA/Wa 2019/16. Wyrok, którzy dotyczy wszystkich tych posiadaczy pozwolenia na borni palną w celu sportowym, którzy uzyskali pozwolenie przed dniem 10 marca 2011 roku. Może się okazać, że jest to wyrok dotyczący całkiem sporej grupy posiadaczy broni oraz całkiem sporej grupy tych, którym wbrew wykładni przepisów zawartej w tym wyroku Policja zdążyła już cofnąć pozwolenie na broń. Tym razem nie dał się WSA nabrać na wolę ustawodawcy, na interes społeczny i tym podobne milicyjne dyrdymały. Tym razem została dokonana rzetelna wykładnia przepisów obowiązującego prawa. Można powiedzieć, że Temida zrobiła co należy. Mój komentarz i wyjaśnienie nie są potrzebne, w uzasadnieniu wyroku wszelkie okoliczności zostały omówione przejrzyście. Przedstawiam istotne fragmenty uzasadnienia wyroku, zachęcam do uważnej lektory. (Z uzasadnienia wyroku, opis stanu faktycznego oraz argumentacji Policji:) Komendant Główny Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji wydaną w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną do celów sportowych. Komendant Wojewódzki Policji cofnął pozwolenie na broń palną do celów sportowych, wskazując jako podstawę rozstrzygnięcia art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji. Organ ustalił, że strona nie posiada aktualnej licencji sportowej uprawniającej do udziału we współzawodnictwie w sporcie strzeleckim, ustały więc okoliczności faktyczne, które stanowiły podstawę do wydania pozwolenia. Komendant Główny Policji stwierdził, że wolą ustawodawcy jest też, aby – w myśl art. 10b ust. 1 ustawy o broni i amunicji – uprawianie wszelkich sportów o charakterze strzeleckim odbywało się po uzyskaniu “odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych stosownym dokumentem”, który wydaje, po przeprowadzeniu egzaminu, polski związek sportowy (PZSS). Osoby nie posiadające tego dokumentu (patentu strzeleckiego) nie powinny uprawiać żadnego sportu strzeleckiego, ponieważ nie posiadają odpowiednich kwalifikacji. Na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 27 listopada 2001 r. w sprawie uprawiania sportów o charakterze strzeleckim, w którym wprowadziła wymóg posiadania patentu strzeleckiego do uprawiania strzelectwa (§ 3), przez które rozumiała sporty o charakterze strzeleckim: kulowe, śrutowe i z broni pneumatycznej, uprawiane zarówno w ramach współzawodnictwa sportowego, jak i rekreacyjnie (§ 2). W myśl § 23 osoby uprawiające strzelectwo były obowiązane, w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia (27 grudnia 2001 r.), złożyć wniosek o wydanie patentu strzeleckiego. Patenty takie zachowały moc do czasu ich wygaśnięcia, ale nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2005 r., co wynika z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o żegludze śródlądowej, która przepisem art. 1 pkt 24 z dniem 31 maja 2005 r. wprowadziła do ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej przepis art. 53b, w myśl którego (§ 1) uprawianie sportów o charakterze strzeleckim wymaga posiadania odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych stosownym dokumentem oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa obowiązujących w tej dziedzinie sportu. W § 3 wskazano, iż posiadanie tego dokumentu stanowi potwierdzenie kwalifikacji sportowych, jakie powinna spełniać osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia na broń do celów sportowych na podstawie przepisów o broni i amunicji. Ustawa o kulturze fizycznej utraciła moc z dniem 16 października 2010 r., kiedy weszła w życie uchylająca ją ustawa z dnia 25 czerwcu 2010 r. o sporcie. Uchylony więc został w ten sposób także art. 53b, ale jego treść przeniesiono do ustawy o broni i amunicji w postaci art. 10b (obowiązuje od 16 października 2010 r.). nigdy patentu nie uzyskał, także w toku niniejszego postępowania. Ponadto nie wskazał i nie potwierdził, że wystąpił o wydanie takiego dokumentu. Nie może zatem skutecznie podnosić, iż organy Policji nie dały mu “szansy” uzyskania wymaganych przepisami prawa kwalifikacji. Strona miała około 9 miesięcy na uzyskanie patentu strzeleckiego, czy przedłożenie dokumentów wskazujących na realizowanie celu, do którego zostało wydane pozwolenie na broń. Strona w 2000 r. wystąpiła do Komendanta Wojewódzkiego Policji w o wydanie pozwolenia na brońs portową, wskazując, iż jest członkiem TS i uprawia różne formy strzelectwa sportowego. Do wniosku dołączyła zaświadczenie Prezesa zarządu Towarzystwa Strzeleckiego o członkostwie w tym towarzystwie i czynnym uprawianiu strzelectwa sportowego w grupie broni bocznego i centralnego zapłonu. Komendant Wojewódzki Policji, uwzględniając powyższy wniosek decyzją z maja 2000 r., wydał pozwolenie na broń sportową. Polski Związek Strzelectwa Sportowego, właściwy w myśl ustawy o sporcie w zakresie sportów o charakterze strzeleckim, na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 tej ustawy uchwalił nowy regulamin przyznawania i pozbawiania licencji zawodniczych uprawniających do uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym w dyscyplinach wchodzących w skład sportu strzeleckiego. Regulamin obowiązuje od dnia 1 maja 2012 r. Wskazano w nim iż do uprawiania strzelectwa sportowego wymagana jest licencja wydawana przez PZSS. Uzyskać ją mogą osoby legitymujące się patentem strzeleckim, który to dokument zgodnie z art. 10b ustawy o broni i amunicji potwierdza posiadanie odpowiednich kwalifikacji do uprawiania tego sportu. Skoro nie posiada dokumentu wymaganego do uprawiania strzelectwa sportowego, tj. aktualnej licencji strzeleckiej, a nawet patentu, który jest wymagany do uprawiania sportu strzeleckiego w ogóle (art. 10b ustawy o broni i amunicji), zasadne jest skorzystanie w jego przypadku z dyspozycji przepisu art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, który daje organom Policji, działającym w ramach uznania administracyjnego, możliwość cofnięcia przyznanego wcześniej uprawnienia do posiadania broni w sytuacji, gdy ustały okoliczności stanowiące podstawę do jego wydania. Organy Policji uznały, że przesłankę wskazaną w tym przepisie spełnia okoliczność, iż strona nie uprawia strzelectwa sportowego. Stanowiska tego nie zmienia powołanie się na opinię Katedry Prawa Administracyjnego UMK w Toruniu. Zdaniem organu w obecnym stanie prawnym interes społeczny sprzeciwia się zachowaniu stronie prawa do posiadania broni sportowej, skoro nie wykorzystuje ona tej broni do celu, do którego ją uzyskała i nie posiada do tego niezbędnych kwalifikacji. Cofnięcie pozwolenia na podstawie fakultatywnego przepisu art. 18 ust. 4 ustawy o broni i amunicji, zdaniem organu, należy uznać za słuszne i celowe, realizuje bowiem założenia ustawowe. Sprzeczne z zasadą równości wobec prawa byłyby działania organów polegające na egzekwowaniu wymogów prawnych niezbędnych do posiadania broni sportowej tylko od osób, które uzyskały pozwolenie na broń do celów sportowych po wejściu w życie przepisów art. 10 b ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji i jednoczesne odstąpienie od nich w przypadku osób, które pozwolenie uzyskały pod rządami “starej ustawy”. Zachowanie ważności wydanych wówczas pozwoleń nakłada na ich posiadaczy obowiązek sprostania aktualnym wymogom. nie może zachować pozwolenia na broń, w przeciwnym przypadku doszłoby do zastosowania ustawy z 1961 r. która utraciła już moc obowiązującą. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje (uzasadnienie prawne wyroku): Kontrolując zaskarżoną decyzję z punktu widzenia powyższych kryteriów, Sąd stwierdził, iż skargi zasługują na uwzględnienie. Na wstępie podać należy, że podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowił, art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r. poz. 576 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą o broni i amunicji. Ustawodawca w przepisie tym określił, że właściwy organ Policji może cofnąć pozwolenie na broń, jeżeli ustały okoliczności faktyczne, które stanowiły podstawę do wydania tego pozwolenia. W sprawie będącej przedmiotem skarg niezbędne było ustalenie, czy ustały okoliczności faktyczne, które były podstawą do wydania skarżącemu w dniu […] maja 2000 r. decyzji zezwalającej na posiadanie przez niego broni sportowej. Decyzja ta wydana została na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych oraz art. 53 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji. W uzasadnieniu decyzji podano, że przedstawione w podaniu o wydanie tej decyzji okoliczności, uzasadniają potrzebę posiadania przez skarżącej broni palnej sportowej. Przynależność do klubu sportowego – sekcji strzeleckiej oraz zdany egzamin z przepisów dotyczących broni daje podstawę do wydania pozytywnej decyzji. Ponadto z akt sprawy wynika, że skarżący jest członkiem Sekcji Strzeleckiej Towarzystwa Strzeleckiego. W takich okolicznościach faktycznych, rzeczą organu było ustalenie, czy w dacie wydawania spornych decyzji cofających pozwolenie na broń ustały już przesłanki, dla których wydano skarżącemu pozwolenie na posiadanie broni palnej sportowej, a więc, czy skarżący przestał uprawiać strzelectwo sportowe. Ta bowiem okoliczność stanowiła wskazaną przez skarżącego przyczynę ubiegania się o uzyskanie pozwolenia na posiadanie broni palnej sportowej i powód wydania pozwolenia. W ocenie Sądu skarżący trafnie zarzucili, że przy wydaniu zaskarżonej decyzji doszło do naruszenia art. 18 ust. 4 ustawy o broni i amunicji, gdyż pomimo wynikających z tego przepisu kryteriów, które winny być brane pod uwagę w postępowaniu, organy Policji okoliczności tych dokładnie nie zbadały, koncentrując swą uwagę na fakcie nieposiadania przez skarżącego patentu strzeleckiego oraz licencji Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego na uprawianie strzelectwa sportowego, o której mowa w art. 10b ust. 2 ustawy o broni i amunicji. Organy administracji uznały, że skarżący nie spełnia wymogów wynikających z aktualnie obowiązującego art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy. W związku z powyższym, w sprawie powstaje zagadnienie, czy fakt uzyskania przez skarżącego pozwolenia na posiadanie broni palnej sportowej na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych oznacza, że skarżący, celem zachowania uzyskanego pozwolenia, musi jeszcze spełnić aktualnie obowiązujące przepisy, określające wymogi uzyskiwania pozwolenia na broń palną do celów sportowych, czy też jest z tego zwolniony (tzn. czy musi posiadać licencję PZSS i patent strzelecki). Inaczej mówiąc, w sprawie istotne jest to, czy aktualne przepisy określające wymogi uzyskania pozwolenia na posiadanie broni palnej, odnoszą się również do osób, które uzyskały takie pozwolenie pod rządami wcześniej obowiązujących przepisów i czy organy Policji władne są weryfikować “stare” pozwolenia na broń, właśnie pod kątem spełnienia wymogów wynikających z nowych przepisów. Podkreślić należy, że na podstawie art. 52 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, zachowały ważność pozwolenia na broń i legitymacje, noszące nazwę “pozwolenie na broń“, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów. Zatem weryfikacja pozwoleń – w trybie art. 18 ust. 4 ustawy o broni i amunicji, możliwa jest tylko przy wykazaniu, iż straciły aktualność przyczyny, dla których udzielono pozwolenia na posiadanie broni palnej do celów sportowych w oparciu o poprzednio obowiązujące przepisy. W ocenie Sądu, brak jest podstaw, aby przesłanki wynikające z nowych przepisów, odnosić do tzw. “starych” pozwoleń. Chodzi tu w szczególności o spełnienie wymogu, wynikającego z art. 10b ustawy o broni i amunicji. Przepis ten stanowi, że uprawianie sportów o charakterze strzeleckim wymaga posiadania odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych stosownym dokumentem oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa obowiązujących w tych sportach. Dokument, o którym mowa w ust. 1, wydaje, po przeprowadzeniu egzaminu, polski związek sportowy, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Wskazać należy, iż przepis ten obowiązuje od 16 października 2010 r., co wynika z art. 65 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Z kolei, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji, pozwolenie na broń wydaje się m .in. jeżeli wnioskodawca przedstawi “ważną przyczynę” posiadania broni. Za przyczynę taką – stosownie do art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy – uważa się, w szczególności, udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu o charakterze strzeleckim, posiadanie kwalifikacji sportowych, o których mowa w art. 10b, oraz licencji właściwego polskiego związku sportowego – dla pozwolenia na broń do celów sportowych. Przyjąć zatem należy, że skoro ten ostatnio cytowany przepis, obowiązuje od dnia 10 marca 2011 r., to dopiero od wskazanej daty, pozwolenia na broń palną sportową mogą być wydawane, gdy osoba ubiegająca się o to pozwolenie, spełni wymogi zawarte w art. 10b ustawy o broni i amunicji. Wniosek ten potwierdzają przepisy międzyczasowe ustawy zmieniającej z dnia 5 stycznia 2011 r. Przepis art. 4 tej ustawy wprost bowiem stanowi, że zachowują ważność dokumenty potwierdzające legalność posiadania broni, wydane do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Tym samym, dopiero w stosunku do osób, które uzyskały pozwolenie na broń palną sportową począwszy od dnia 10 marca 2011 r. można cofnąć to pozwolenie, jeśli nie mają zgodnej z prawem możliwości uprawiania strzelectwa sportowego (por. wyrok NSA z dnia 6 października 2016 r., sygn. akt II OSK 2555/14). W stosunku zaś do skarżącego brak podstaw do przyjęcia, iż nieposiadanie dokumentu wydanego przez polski związek sportowy, o którym mowa w art. 10b ust. 2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, wyklucza możliwość uprawiania sportu o charakterze strzeleckim, gdyż ustała okoliczność faktyczna, dla której wydano mu pozwolenie na posiadanie broni palnej sportowej. Ta bowiem przesłanka nie ma zastosowania względem skarżącego. Wskazane wyżej motywy i przyjęte oceny, stanowiły podstawę do uwzględnienia skarg wobec wyrażonego w zaskarżonej decyzji i decyzji organu pierwszej instancji decyzji, niezasługującego na akceptację stanowiska, iż skarżący winien przedstawić aktualną licencję Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego, potwierdzającą kwalifikacje do uprawiania sportów strzeleckich.
Oczywiście do wniosku w pozwolenie na broń należy dołączyć zarówno potwierdzenie członkostwa i status jak i zaświadczenie o uczestnictwie w turniejach. Uważam , że opisana przeze mnie ścieżka uzyskania pozwolenia na broń do celów sportowych dla mundurowych ma większe niż tylko iluzoryczne szanse na osiągnięcie celu. Art. 10. 1.
Równocześnie ustanie przynależności do stowarzyszenia jest przesłanką do cofnięcia tego pozwolenia. Dlatego członkostwo jest ważną przesłankę do wydania pozwolenia na broń. Poza powyższym członkostwo w Stowarzyszeniu zapewnia: konsultacje i doradztwo w zakresie broni / strzelectwa i odpowiednich przepisów prawa.
Decyzja administarcyjna kosztuje 212 złotych. Nie są to jednak ostatnie pieniądze, jakie musi wydać starający się o pozwolenie na broń. Powinien jeszcze spełnić warunki przechowywania broni. - Nie możemy na początku procedury odmówić komuś pozwolenia tylko dlatego, że nie ma on warunków do przechowywania broni - mówi nadkom
Dokładnie tak. W przypadku gdy broń spełnia wymogi jakim powinna odpowiadać broń do celów, które obejmuje Twoje pozwolenie na broń (np. cel sportowy) to zamiast umowy sprzedaży sporządzacie umowę darowizny + przekazujesz ojcu zaświadczenie uprawniające do nabycia broni.
- Оγиτ ዬωፋактጭйጻ сроቇօψ
- Ахըщумомኚж ըչናժοፓիνօз
- ዔуцαниኬሠհа иξαሴኢхፀηէկ τ жуктуֆехр
- ብивызидէ խк доպэхንп
- Сεσум պխኚ
- Чиሖ озеς воթо ሁ
- Пронኂ ο
- Нըх ν гፎփ
I tak jak Mikołaj napisał nie ma czegoś takiego jak pozwolenie sportowe do celów kolekcjonerskich, jest pozwolenie na broń sportową do celów kolekcjonerskich. Kulfon 09.10.2017 09:17
Krok 1. Badania lekarskie i ważna przyczyna posiadania broni w rozumieniu ustawy dla Wydziału Postępowań Administracyjnych (WPA) komendy wojewódzkiej Policji. Krok 2. Wniosek na wydanie pozwolenia na broń palną. Krok 3. Kompletowanie dokumentów do WPA. Załączniki do WPA muszą być wysłane w odpowiedniej formie.
Film wyjaśnia jak wg stanu prawnego z 2023 r. uzyskać pozwolenie na broń palną do celów sportowych. Na takie pozwolenie można kupić:* pistolet lub karabin bo
0LijJV.
