Katarina Behan, dla Pet News and Views Jeśli posiadasz psa, być może powiedziano ci, że twój pies jest wilkiem w psiej odzieży i że twój pies zawsze obserwuje cię pod kątem oznak słabości, aby mógł wznieść się do pozycji psa dominującego - lub alfy. Trend odchodzi od tego przewaga teoria tresury psów. Setki lat hodowli pod wpływem człowieka doprowadziło psy do utraty zdolności i potrzeby polowania na własne źródło pożywienia. Większość psów wędrujących na wolności żyje z ludzkich wysypisk. To bardzo różni się od zachowania wilka. Badania wykazały, że swobodnie wędrujące psy spotykają się przelotnie w celu rozmnażania i czasami spędzają razem czas. Prawdopodobnie najlepiej byłoby nazywać je grupami otwartymi, a nie paczkami. Te wolne grupy psów zwykle składają się z niespokrewnionych psów, a samica często ją wychowuje szczenięta sama. To również różni się od watahy wilków. Jedno badanie, prawdopodobnie pierwsze tego rodzaju, dotyczące psów domowych w warunkach domowych, które rozpoczęło się w 1994 roku i nadal jest kontynuowane, dotyczy grupy psów żyjących z ludźmi w grupie dwóch lub więcej psów. Te psy zostały nagrane 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, aby zapewnić, że żadne zachowanie lub kursor poprzedzający zachowanie nie zostały te wykazały, że psy wolą stabilność w swoich związkach i unikają konfrontacji. Stwierdzono również, że psy, które mieszkają razem, nie organizują się w liniowej strukturze mieszkasz z więcej niż jednym psem, możesz zobaczyć dowody na tę nieliniową strukturę we własnym domu. Psy z problemami behawioralnymi są często określane jako „dominujące”, a ludzie uważają, że muszą potwierdzić swój autorytet jako alfa lub top dog. W przeszłości większość trenerów psów używała parasola agresji dominacji i dominującego psa do wyjaśniania problemów. Zrozumiałe, że to utknęło, ponieważ miało sens i nie było nic, co mogłoby sugerować inaczej. Rada była taka, aby nigdy nie jeść przed psem, nigdy nie pozwalać mu spać na łóżku lub kanapie, nigdy nie pozwalać psu chodzić przed sobą na spacerze i czy pies powinien źle się zachowywać , wepchnij psa na grzbiet i trzymaj go tam, aż przestanie walczyć lub „poddać się”. Chodziło o stworzenie zwycięzcy i przegranego - tym samym uczynienie relacji pies / człowiek rodzaju rady są zbyt ogólne i mogą być szkodliwe dla twojego psa. Konkretne zachowania problemowe u psów powinny mieć konkretne odpowiedzi, opierać się na zachowaniu psa (nie wilka), a także powinno mieć naukowe rozwiązanie oparte na nauce o uczeniu się - w czym progresywny trener powinien być w stanie Ci pies, Ben, siedzi ze mną na kanapie. Czy on jest dominujący? Nie, on po prostu lubi kanapę (i mnie). Ben idzie przede mną na spacery. Czy on jest dominujący? Nie, on po prostu interesuje się wieloma zapachami. Ben często wygrywa przeciąganie liny; czy on myśli, że jestem słaby? Nie. Ben przysuwa się, kiedy go proszę, przychodzi, kiedy do niego dzwonię, i siada, kiedy go pytam. Zawsze czuję się lepiej, kiedy jest ze mną Ben i dobrze się bawię, trenując go. Właśnie o to chodzi w dzieleniu życia z psem. Katarina Behan prowadzi Gentle Modern School of Dog Training i od ponad dziewięciu lat jest trenerem psów. Blog Katariny, Dog Life Training, zawiera przydatne wskazówki treningowe. Został stworzony, aby zapewnić rodzicom psów bezpłatne źródło informacji, dzięki którym lepiej zrozumieją swojego psa, aby życie stało się przyjemniejsze dla obojga. Mieszka w Melbourne w Australii z mężem, pięcioletnią córką, 10 miesięcznym seterem irlandzkim, kotem birmańskim Spencer i smokiem Norbertem. Napisała również artykuł Dog Trainer Trains A Piglet, który pokazuje inteligencję świń i jak delikatne wskazówki dotyczące tresury psów można zastosować do innych zwierząt.Nie pozostawiaj psiej lub kociej karmy na zewnątrz, w miejscach gdzie mogłaby być dostępna dla drapieżników. Może to zwabić wilki w pobliże domostwa. Wilki mogą się przyzwyczaić do stałego źródła pokarmu, a następnie zranić, a nawet zabić, broniącego swojego pożywienia psa lub kota. Jeśli spacerujesz w lesie z psem
Przemoc i agresja nieodmiennie kojarzą się z pierwotną męskością. Męskość kojarzy się natomiast z władzą i siłą. Wyniki badań Evansa, Gauthiera i Forsytha pokazują, że walki psów to substytut owej męskiej siły i poczucia osiągnięcia sukcesu. Posiadanie groźnego i walecznego psa buduje wysoki status w pewnych grupach społecznych, w których szacunek wiąże się z siłą fizyczną. Potwierdzenie męskości…W kręgach tych organizowanie walk psów to w rzeczywistości próba potwierdzenia swojej męskości. Walka dwóch psów to zatem symboliczna walka dwóch mężczyzn, przegrana to zaś porażka wymagająca ofiary – zabicia przegranego. Ile prawdy jest w tej teorii – niech każdy odpowie sobie względu jednak na powód popularności krwawych sportów, warto pamiętać, że głównymi cierpiącymi są psówPoczątki walkWalki psów to odmiana tzw. krwawych sportów, mających swój początek w czasach Imperium Rzymskiego. Tego typu rozrywka przyciągała wielkie tłumy i samych cezarów. Setki zwierząt, takich jak niedźwiedzie czy lwy ginęły w Koloseum w starciach z dużymi i agresywnymi psami. Ich waleczność i bezwzględność została wykorzystana również w czasie rzymskiego podboju Brytanii (43 rok Rzymian, biorące udział w tej wojnie, wywodziły się z Grecji i nosiły miano molossów (mollosus). Brytowie natomiast dysponowali tzw. mastifami. I choć ludy Brytyjskie były w mniejszości i ostatecznie wojnę przegrały, ich mastify zrobiły ogromne wrażenie na Rzymianach. Postanowili więc przetransportować je, aby mogły pokazać swoje bojowe możliwości w Koloseum oraz w czasie wojen. Importowane mastify były szczute na duże zwierzęta: dzikie słonie, niedźwiedzie, lwy, byki. Zaciekle walczyły również z psówAż do wieku XIX duże psy bojowe zajmowały się szczuciem byków i niedźwiedzi w takich krajach jak Niemcy, Hiszpania, Portugalia i Holandia. Najlepiej sprawdzały się w tym psy angielskie – potomkowie brytyjskich mastifów, importowanych przez Rzymian. W wieku XVI krwawe sporty z udziałem psów i dużych zwierząt stały się w pewnym momencie źródłem rozrywki brytyjskiej rodziny królewskiej. Wielką ich zwolenniczką była na przykład królowa Elżbieta I, zwana z roku 1835 oficjalnie zakazała Anglikom organizowania walk psów. W rzeczywistości jednak krwawe sporty zeszły do podziemia, a uchwycenie uczestników tych spektakli było i jest niemal psówW Stanach Zjednoczonych walki psów stały się popularne w roku 1817, po przywiezieniu z Europy Staffordshire Bull Terierów. Zawody odbywały się już wcześniej, bo od połowy wieku XVIII, jednak dopiero po zakończeniu wojny secesyjnej zainteresowanie walkami psów wzrosło. W wieku XX Amerykanom zakazano podobnych przedsięwzięć. Nie przeszkodziło to oczywiście miłośnikom do dalszego ich organizowania. Trudno było ukrócić proceder choćby ze względu na to, że wielu amatorów walk psów to policjanci i z nielegalnymi walkami psów trwa do dzisiaj. Jednym z największych amerykańskich nalotów na nielegalne hodowle psów bojowych miał miejsce 8 lipca 2009 r. Większość uratowanych psów należało do rasy pit psówZasadyWarunki danego miejsca determinują zasady rozgrywki. Na wsiach walki odbywają się w stodołach lub ziemnych dołach. W miastach natomiast toczą się w garażach, piwnicach, opuszczonych budynkach i magazynach, w ciemnych zaułkach a nawet na psy walczą do momentu, aż jeden z nich zostanie uznany za zwycięzcę. Przegrany pies to ten mocniej poraniony, uciekający z „ringu” lub zabity. Karą za porażkę jest śmierć poprzez zastrzelenie, pobicie lub ostatnie metody najczęściej stosowane są przez grupy przestępcze, zarabiające duże pieniądze na walkach psów. Czasami zdarza się jednak, że walka nie kończy się ogłoszeniem zwycięzcy. Walki psówOpłacalny biznesWalki psów generują ogromne zyski finansowe, gdyż łączą się z hazardem. Często udział w tego typu rozrywce można wziąć tylko za opłaceniem wstępu. Organizatorzy muszą także zdobywać pieniądze na kontynuowanie Polsce właściciele walczących, zwycięskich psów dostają nagrody pieniężne o wysokości kilkuset złotych, w Wielkiej Brytanii za wygraną walkę można dostać nawet kilka tysięcy funtów. Nierzadko za utrzymanie podziemia krwawych sportów odpowiadają zorganizowane grupy psówTreningi czy tortury?Psy biorące udział w walkach poddawane są bezwzględnym treningom, nie tylko wzmacniającym ciało, ale też zwiększającym poziom agresji. Zdarza się, że kilka dni przed walką zwierzę nie dostaje pożywienia, aby w walce było bardziej bezwzględne. Dosyć popularnym sposobem na tresowanie jest przywiązywanie do drzewa. Przywiązane zwierzę jest bite, aby wściekłość i agresja osiągnęły doprowadzony na skraj wściekłości często toczy pianę z pyska – jest to sygnał dla właściciela, że trening należy przerwać. W ten sposób wychowany pies staje się agresywny w stosunku do każdego, kto wykona nieostrożny gest. Pies musi być ponadto bezwzględnie posłuszny właścicielowi. Jeśli nie będzie wykonywał poleceń, spotka go bolesna również inne metody szkolenia, w których pies nie jest bity. Osoba trenująca udaje ciosy, aby zwierzę z własnej woli zaczęło walczyć. Uważa się bowiem, że pies bity przed walką boi się, a przez to nie jest skuteczny, traci chęć do walki. Walki psówWażnym elementem tresury jest dieta. Bardziej rozbudowane mięśnie i większe gabaryty to efekt podawania sterydów w pokarmie. Psy walczące muszą być ponadto bardzo silne, ale też zwinne i sprytne. Liczy się oczywiście siła uścisku i zwiększenie mięśni odbywa się również poprzez specjalne ćwiczenia. Kawałek skóry przywiązuje się do sznura lub sprężyny, umocowanej na gałęzi. Zadaniem psa jest szarpanie „przynęty” przez kilka minut dziennie. W ten sposób zwiększa się siła szczęk i wytrzymałość ciała. Ważne jest wzmacnianie układu oddechowego i krwionośnego, co przekłada się na dobrą i instynkt walki wzmacnia się poprzez stosowanie tzw. bait, czyli zwierząt-przynęt. Wykorzystuje się do tego zazwyczaj bezpańskie i porywane psy lub koty, które okalecza się (wyrywanie zębów, piłowanie pazurów, wiązanie), aby nie poraniły tresowanego psa. Zadaniem tego ostatniego jest zagryzienie przynęty. Zdarza się jednak, że rolę przynęty pełni pies do walk, który przestał wygrywać (i co za tym idzie, nie opłaca się już w niego inwestować).Walki psówPit bulle – „gwiazdy” psich walk Rasa wyodrębniona została w USA, a jej bezpośrednimi przodkami są angielskie bullteriery. Przed I wojną światową amerykański pitbull był niemal ikoną w świadomości Amerykanów. Często przedstawiano go owiniętego flagą USA. Miał więc symbolizować amerykańskie wartości: siłę i władzę. Po I wojnie światowej popularność rasy znacznie latach ’60-tych i ’70-tych amerykański pitbull terier stał się symbolem amerykańskiego getta. Zaczęto go więc kojarzyć z klasami niższymi, głównie czarnoskórymi obywatelami USA. Uznano go wręcz za potwora, zagrażającego innym ludziom i zwierzętom. Pitbulle posiadają chyba wszystkie cechy, jakie walczący pies powinien posiadać. Zaliczamy do nich mocne ciało, a przede wszystkim rozbudowane mięśnie szczęk i wysoki próg bólu. Mocne szczęki wsparte są na masywnej szyi, połączonej z szeroką i odporną na urazy klatką amerykański, amerykański pitbulterierPit bull posiada również pewną cechę charakteru, dzięki której jest rasą niezwykłą – potrzebę zadowolenia swego właściciela. Dlatego też w trakcie walki jest nieokiełznany i bezwzględny. Daje z siebie wszystko, by nie zawieść oczekiwań opiekuna. I choć waleczność ma we krwi, posiada też bogatą emocjonalność, którą wielu (a być może wszyscy) miłośnicy walk psów spłycają do poziomu skrajnego każdej walce (trwającej czasem kilka minut, a czasem godzinę), pozostają rany. Aby jednak nie zostać wykrytym przez policję, właściciel psa bojowego leczy go sam lub opłaca zaufanego psówRasy angażowane do walkNie tylko pitbulle wykorzystuje się do walk. Istnieje wiele typów, które wg organizatorów i hodowców spełniają warunki uczestnictwa w zawodach. Do ras bojowych zalicza się psy uznawane za agresywne (wymagające specjalnych zezwoleń), amerykańskiBullterierCane corsoDog argentyńskiDog kanaryjskiOwczarek kaukaskiDog z MajorkiPit bullRottweilerTosa Inu Dog kanaryjski Cane corso Bulterier, bull terrier. Pitbull amerykański, amerykański pitbulterier Pies z Majorki (Perro de Presa Mallorquin) Buldog amerykański Dog argentyński Tosa inu. Akbaş, akbasz, akbash dog Owczarek psów – ciekawostkiW ostatnich latach liczba walk psów w Wielkiej Brytanii wzrosła o 400%.W Kabulu walki psów są jawne, a nawet nadzorowane ze względów bezpieczeństwa. Psy biorące udział w tamtejszych zawodach nie walczą na śmierć i życie, lecz do poddania się jednej ze stron. Najlepsze psy są warte tyle, co nowy praw zwierząt uważają, że walki psów są jedną z najokrutniejszych form znęcania się. Nie chodzi wyłącznie o same walki, lecz także bezwzględne treningi psów w Japonii nie są zakazane w skali krajowej. Przepisy zależne są od danej prefektury. Nielegalne są w prefekturach: Hokkaido, Ishikawa, Fukui, Kanagawa, Toyama i Tokio. Większość walk psów w Japonii odbywa się z udziałem jednaj rasy – Tosa psówUwagi końcoweNiniejszy artykuł powstał na prośbę czytelników, aby jednak była jasność – nie akceptujemy walk psów. ani zmuszania zwierząt do walk. Sam temat wywołuje wiele kontrowersji, walki psów są bowiem bardzo brutalne. Zdecydowaliśmy się zatem, aby ilustracje nie ukazywały prawdziwego oblicza tego „sportu”, tylko stanowiły tło dla artykułu. Walki psówPolecamyHipotetyczne pojedynki zwierzątLew kontra tygrysNajmądrzejsze rasy psów – TOP100Agresywne rasy psówPies domowyRasy psów – opisy i charakterystykaPsowateRasy kotów – opisy i charakterystykaZwierzęta domowe
Wilk – pospolity drapieżnik występujący w całej sadze Gothic. Ma jasnobrązowe futro. Bezimienny może z niego ściągnąć skórę oraz wyciąć dwa kły. Spotykany jest zazwyczaj w lasach, w dużych stadach. Podczas walki przywołuje inne wilki. Podobnie jak w pierwszej części gry, ma jasnobrązowe futro. Bohater może pozyskać z niego jeden kawałek surowego mięsa, dwa kły oraz
W obronie psów Post Sztuki Walki [...] kaukaski, owczarek środkowoazjatycki to psy PRZEZNACZONE do obrony stad przed wilkami. APBT w walce z pojedynczym wilkiem bedzie prawdopodobnie górą. W Klondike urządzano walki psów z wilkami-rezultaty były różne. Miło sie czyta "Bajkę o żelaznym wilku" Karpowicza, ale to jednak bajka. Jak słusznie zauważył Fatboy-wilki atakują w [...] Odpowiedzi: 100 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 10/9/2005 1:14:08 PM Liczba szacunów: 0
Gdy skrzyżuje się psa z wilkiem, potomstwo odziedziczy po każdym rodzicu jeden zestaw genów, a w rzeczywistości jest 50/50 – czyli pół psa i pół wilka. Czy wilki przyjmą ludzi do swojej watahy? Tak. Twoi nowi najlepsi przyjaciele? Nie do końca. Choć wilki mają wielu wrogów, coś w nich przyciąga ludzkie zainteresowanie.Czy wilki zagrażają nam i naszym psom? Taka dyskusja rozgorzała ostatnio w internecie po umieszczeniu w jednym z portali społecznościowych zdjęcia wilka, który w paszczy niesie odgryzioną głowę psa. Co oznacza takie zachowanie drapieżnika? Czym może być spowodowane? Czy mamy się czego bać?28 grudnia do internetu trafiły trzy zdjęcia z wilkiem, który niesie coś w pysku. Po zdjęciach ciężko jednoznacznie stwierdzić, co to jest. Fotografujący informuje, że była to głowa psa. W internecie zawrzało. Wiele osób zaczęło domagać się zabicia zwierzęcia. Pojawiło się kilka komentarzy wskazujących na inny, możliwy charakter zdarzenia. Według Marcina Kostrzyńskiego, znanego przyrodnika, cała sytuacja mogła być spowodowana chęcią wyeliminowania przez wilki psów, które kłusowały na jego potwierdza nadleśniczy Stefan Traczyk z Nadleśnictwa Jabłonna, na terenie powiatu legionowskiego można natknąć się na wilka (osobniki przechodnie, zamieszkujące Puszczę Kampinoską). Na terenie powiatu wciąż wielu właścicieli puszcza swoje psy bez opieki. Zainteresowaliśmy się tematem. Na temat tego konkretnego zdarzenia, ale także zachowań wilków i psów rozmawiamy z Krzysztofem Zdebem z kliniki Legwet w Grodek: Co sądzi pan o tych zdjęciach, które od kilku dni krążą po internecie?Krzysztof Zdeb: Na przedstawionych fotografiach widać wilka niosącego coś w pysku. Nie wiem czy to głowa psa, jednak nie mam powodów, żeby nie ufać autorowi się Pan z analizą sytuacji, jaką przedstawił Marcin Kostrzyński? Nie wiemy jakie były okoliczności tego zdarzenia. Wypowiedź pana Kostrzyńskiego jest już raczej historią wokół zjawiska obecności wilków w Polsce, a nie analizą sytuacji, której ilustracją mają być te fotografie. Jednak nie o tym rzecz. Od wielu lat obecna jest populacja wilków w Polsce i ona rzeczywiście się powiększa. Są to zwierzęta zamieszkujące nasz kraj, ale i przemieszczające się po terenie od Niemiec po Białoruś. Na pewno prawdą w tej wypowiedzi jest, że wilki są regulatorem populacji większych ssaków w lasach, będąc na końcu łańcucha pokarmowego. Tę rolę w dużej mierze chcieliby przejąć myśliwi, ale nie zakładam, że są oni częścią ekosystemu i ich działania rzeczywiście nie są emanacją praw o zdziczałych stadach psów, może nie u nas, ale na terenach o rzadszym zagęszczeniu ludności usłyszeć nie kłusujących psów wałęsające się po lasach to prawdziwy problem. I wcale nie muszą to być zdziczałe porzucone lub zagubione psy. Nierzadko psy mieszkające przy domach, szczególnie na terenach wiejskich, wałęsają się po okolicy szybko organizując się w grupy i terroryzują populację zwierząt mieszkających w okolicznych lasach. Opisana w tej wypowiedzi sytuacja sugeruje, że zachowania wałęsających się psów są także dalekie od emanacji praw natury, a raczej należałoby je przyrównać do zabawy wynikającej z dobrobytu. Ta teza ma sens, bo takie zachowania u wilków nie występują. Z czysto etologicznego punktu widzenia coraz większa aktywność wilka obserwowana na terenie siedlisk ludzkich chyba jest przykładem praw ewolucji, która prowadziła do powstania gatunków pies i wilk, jakie dzisiaj obserwujemy, a zaczęła się dziesiątki tysięcy lat temu. Prawdopodobnie mniej płochliwe osobniki podchodziły do siedlisk ludzkich po łatwiejsze jedzenie i ciepło. A pozostała grupa, tych bardziej płochliwych, oddalała się od człowieka. Szczególnie w sytuacji, kiedy pierwotni przodkowie psa, silni i nakarmieni, stworzyli stado razem z ludźmi i dzięki wytężonym narządom zmysłów byli skuteczniejsi w odganianiu swoich dzikich braci. Wcale bym się nie zdziwił, gdybyśmy w najbliższym czasie obserwowali coraz częściej tego typu sytuacje. Tak samo jak było z dzikami, których zarówno liczebność się zwiększała w ostatnich latach, ale i pojawiły się zachowania świadczące o bardzo dużej tolerancji na obecność człowieka. Dostępność łatwego pokarmu w okolicach siedlisk ludzkich jest czynnikiem bardzo obawiać się wilków?Czy należy bać się zagrożenia ze strony wilków? Stanowczo nie. Myślę, że zanim wilki nauczą się otwierać domofonem wejście do budynku, otwierać drzwi do mieszkania i zakradać pod kołderkę, pod którą śpią moje psy, to miną jeszcze pokolenia. I ani ja, ani moje psy tych czasów nie dożyjemy. To ironizujące zdanie jest trochę wyrazem aprobaty zdania autora komentowanej przeze mnie wypowiedzi. Bo prawdą jest i prawo reguluje to jednoznacznie, że opieką nad psem obarczony jest jego posiadacz. Póki co zwykły płot i ciepłe posłanie na werandzie jest dostatecznym zabezpieczeniem zdrowia i życia psów, ale i innych zwierząt domowych, które mogłyby się stać ofiarami wilków.
Szukając idealnego szczenięcia, skieruj swoje kroki do zrzeszonego, odpowiedzialnego hodowcy, sprzedającego swoje psy wraz z rodowodem zawierającym nr rejestracyjny pod którym pies jest zapisany w ZKwP oraz posiadającym emblemat FCI. Ile kosztuje bokser? Kupując psa od hodowcy, należy liczyć się z wydatkiem rzędu 4000 zł. Skrzyżowanie psa z wilkiem nie tylko zwiększyło wytrzymałość i wytrwałość tego psa, przyczyniło się także do wzmocnienia naturalnych instynktów, zwłaszcza w zakresie życia w stadzie. Wilczak czechosłowacki obdarzony jest inteligencją, którą wykorzystuje do zapewnienia stabilnych relacji w grupie. Taki wniosek wynikał z faktu, że starożytni ludzie nie mieli wiedzy i umiejętności do przeprowadzenia procedury selekcyjnej. Później w XV wieku przeprowadzono w Niemczech eksperyment krzyżowania wilka i psa. Naukowcy próbowali skrzyżować wilka z różnymi rasami psów. Jeśli wilk był ranny, chory lub jego zachowanie było agresywne, o spotkaniu z wilkiem powiadom odpowiednie nadleśnictwo lub Stowarzyszenie dla Natury „Wilk”. Zapamiętaj współrzędne miejsca spotkania lub miejsce na mapie. Czy wilk może zaatakować psa? Na to pytanie odpowiedź jest twierdząca. LnCZrO.